20 października, w rocznicę podpisania we Florencji Europejskiej Konwencji Krajobrazowej, obchodzony jest Dzień Krajobrazu. Rocznica jest okazją do przypomnienia, że krajobraz to zasób, z którego można czerpać korzyści estetyczne i materialne oraz że to także dobro publiczne - wspólna własność, o którą powinno się dbać i którą należy chronić. W ubiegłym roku motywem przewodnim obchodów była rola drzew w krajobrazie. W tym roku organizatorzy chcą przybliżyć ideę "krajobrazów otwartych", czyli przestrzeni bez niepożądanych, psujących krajobraz elementów. Chodzi także o zwrócenie uwagi na wartość krajobrazów w życiu codziennym oraz refleksję nad możliwością odzyskiwania utraconych przestrzeni i ich odpowiedzialnego planowania. Takie otwarte krajobrazy pozytywnie wpływają na nasze samopoczucie, spełniają też ważne funkcje środowiskowe, stanowią ochronę przeciwpowodziową, napowietrzają miasta i regulują temperatury. Co bardzo ważne, przestrzenie te są rezerwuarami różnorodności biologicznej.

Niestety, przez nieodpowiedzialne działania, otwarte krajobrazy zanikają lub są degradowane. Poważny problem stanowi ekspansja osadnictwa i rozproszona zabudowa. Coraz częściej też wznoszone są bariery w postaci ogrodzeń lub wysokich żywopłotów ukształtowanych z roślin o nikłej wartości przyrodniczej. W ten sposób krajobraz dzielony jest na niepowiązane ze sobą fragmenty i niszczony jest jego specyficzny charakter. Taka fragmentaryzacja związana jest z różnymi niedogodnościami – od estetycznych po komunikacyjne.

Niewłaściwie dobrana zieleń w miastach często ma nie tylko niewielką wartość przyrodniczą (np. szpalery żywotników), ale wręcz stanowi zagrożenie dla rodzimych gatunków – takim inwazyjnym gatunkiem jest sumak octowiec. Z kolei na terenach przyrodniczych niekontrolowany rozrost roślinności wysokiej może doprowadzić do degradacji cennych siedlisk, np. użytkowanych ekstensywnie muraw, łąk i pastwisk lub do zasłonięcia wartościowych form skalnych.

Na terenach otwartych, ale również w przestrzeniach miejskich, zwiększa się liczba niepożądanych dominant krajobrazowych, takich jak: wysokościowce, elektrownie wiatrowe, maszty telefonii komórkowej i stacji przekaźnikowych, słupy linii elektroenergetycznych, kominy. W efekcie powstają krajobrazy dysfunkcyjne, które tracą swój urok.

To wszystko sprawia, że konieczne jest zintensyfikowanie powszechnych działań na rzecz ochrony krajobrazów, zarówno tych w miastach, jak i na terenach rolniczych. Każdy z nas może mieć w tym swój udział dbając o krajobraz najbliższym otoczeniu.

Szkolne Koło Caritas działające przy LO włączyło się w kolejną edycję akcji "Światełko Pamięci dla Łyczakowa". Jej pomysłodawcą są dziennikarze Polskiego Radia Lwów i Konsulat RP we Lwowie.  Od kilkunastu lat organizowana jest też po polskiej stronie granicy. Na Podkarpaciu zbiórka jest koordynowana przez TVP Rzeszów. W szkole również zbierano znicze w kolorach białym i czerwonym, które przed 1 listopada 1 listopada znicze są zawożone na Ukrainę do polskich parafii, polskich stowarzyszeń i organizacji, które potem rozpalają je na grobach, głównie tych zapomnianych i bezimiennych. Jest to wyraz pamięci o polskiej historii ziemi lwowskiej.

Akcja ta od wielu lat przeprowadzana jest w naszej szkole, jednak w tym roku cieszy się niespodziewanie dużym zainteresowaniem. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy włączyli się w tę akcję.

W słoneczny październikowy wtorek klasy 2D i 2E wybrały się do Krakowa.

Pierwszym punktem wycieczki było Muzeum Sztuki Współczesnej, zwane potocznie MOCAK-iem. Tam czekało naszych żaków nie lada wyzwanie - interpretacja dzieł sztuki współczesnej. Praca w grupach była wielką frajdą, młodzi koneserzy sztuki mogli zachwycać się zbiorami muzeum z ostatnich 20-tu lat od modernizmu poprzez kierunki związane z ekspresją, teatrem, performansem i abstrakcją.

Po pysznym obiedzie na Starym Rynku krakowskim młodzi udali się do miejsca odwiedzanego przez miliony osób z całego świata, a tak ważnego dla naszego liceum- na Kopiec Kościuszki. Po lekcji historii w Muzeum Tadeusza Kościuszki uczniowie wyruszyli krętą, kamienistą ścieżką na górę Kopca. Tam ich oczom ukazał się wspaniały widok na panoramę grodu Kraka. Nie mogło zabraknąć pamiątkowych zdjęć.

Z uśmiechami na twarzach wyruszyli w drogę powrotną, a w autobusie zdało się słyszeć refleksje młodzieży na temat sztuki.

Dzień Edukacji  Narodowej w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Ropczycach obchodzono bardzo uroczyście. Z tej okazji odbyło się spotkanie dyrekcji, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi oraz zaproszonych gości. Pan Witold Darłak – Starosta Powiatu Ropczycko-Sędziszowskiego - podziękował gronu pedagogicznemu za osiągnięcia w pracy z młodzieżą, codzienny trud, zaangażowanie, cierpliwość i życzył dalszych sukcesów.

W uznaniu zasług i osiągnięć w zakresie pracy dydaktycznej i opiekuńczo-wychowawczej wyróżnieni zostali niektórzy nauczyciele i pracownicy.

Pan Czesław Mazurczak odebrał z rąk pani Małgorzaty Rauch – Podkarpackiego Kuratora Oświaty medal Komisji Edukacji Narodowej.

Starosta Powiatu Ropczycko- Sędziszowskiego nagrodził panią dyrektor Grażynę Baran, pana wicedyrektora Huberta Paśko oraz pana Stanisława Wojtanowicza. Pan Witold Darłak - Starosta Powiatu Ropczycko - Sędziszowskiego podkreślał, że święto Edukacji Narodowej to dzień, który powinniśmy świętować dumnie i radośnie. Dumnie, bo edukacja w naszym kraju krzewiona jest już od kilkuset lat, co sprawia, że pokolenia Polaków mogą nazywać się ludźmi wykształconymi. Radośnie, bo to właśnie święto nauczycieli wkładających ogrom pracy wykształcenie młodych ludzi.

Nagrodą Dyrektora wyróżnieni zostali następujący nauczyciele: pani Anna Baj, pan Jarosław Bieniek, pani Anna Daniel, pan Czesław Mazurczak, pani Jadwiga Stasiowska Pudo, pani Małgorzata Rozmus, pan Grzegorz Rymut oraz pracownicy administracji i obsługi: pani Halina Jedynak, pani Bernadeta Lew, pani Marta Chruniak oraz pan Mariusz Szczyrek.

Święto Edukacji Narodowej to ważna uroczystość, która podkreśla rolę nauczyciela i wychowawcy w życiu młodego pokolenia.

13 października w obchody Dnia Edukacji Narodowej włączyła się cała społeczność szkolna. Przedstawiciele Samorządu uczniowskiego podkreślali, że kształtowanie młodych serc jest niezwykle ważną i odpowiedzialną misją. Życzyli, by nie zabrakło nikomu cierpliwości, optymizmu i sił do pracy oraz by podejmowany trud był źródłem satysfakcji i społecznego uznania.