ABSOLWENCI - SPOTKANIA PO LATACH

Przyjaźń jest największym darem, jaki mądrość może ofiarować, aby uczynić całe życie szczęśliwym.

[ Epikur ]

Z A P R O S Z E N I E

Szanowne Koleżanki, Szanowni Koledzy!

          Przed nami 10-te Spotkanie od 2009 roku. A czas nie zatrzymuje się i zapisuje nam kolejną rocznicę, piękny Jubileusz w tym roku, w którym kończymy 70 lat, jakże znaczących lat w naszym życiu. To znakomita okazja do przekazania sobie naszych wspólnych doświadczeń z przebytych lat, ale także przemyśleń, jak postępować, byśmy mogli dalej miło i godnie spędzić, kilkadziesiąt kolejnych lat życia.

Tak, jak w ubiegłych latach spotykamy się, by powspominać tamte, dobre chwile, kiedy największym zmartwieniem każdego z nas było pomyślne zdanie matury i ułożenie dobrych planów na przyszłość. To, że chcemy się spotykać, że nie ustajemy, nie poddajemy się, chcąc nadal uczestniczyć w naszej „koleżeńskiej rodzinie”, to wielka sprawa.

         Zatem nie oglądając się za siebie, nie zatrzymując się, zbierzmy się ponownie z wielką energią i radością, jak co roku, by dać sobie chwile, które przeniosą nas w tamte, licealne lata i pozwolą nam cieszyć się sobą.

Zapraszamy więc serdecznie na coroczne Spotkanie, które odbędzie się w dniu 30 czerwca 2018 r. w Restauracji „Słoneczna” w Ropczycach.

         Mamy nadzieję, że to zaproszenie Drogie Koleżanki i Koledzy przyjmiecie, jako „swoje zaproszenie, od siebie samego i od nas wszystkich”. To nic, że przybywa nam lat. Przecież wiadomo, że „wszystko, co doskonałe, dojrzewa powoli”. I tego się trzymajmy.           
        

                                                                                              Organizatorzy 

Sprawy organizacyjne:                                                  

1. Spotkanie rozpoczynamy o godzinie 12.00 mszą św. w Kościele pw. Świętej Barbary
   w Ropczycach, ul. Ks. Siewierskiego 4 (na Górce).
2. Po mszy św. proponujemy przejście na groby naszych Profesorów, którzy
   spoczywają na cmentarzu i zapalenie zniczy.
3. W restauracji „Słoneczna” spotykamy się o godzinie 14.30.

P.S. Serdecznie prosimy o przekazanie Zaproszenia wszystkim, z którymi macie kontakt.    
         B. dziękujemy.

Szanowne Koleżanki i Koledzy,

Mamy za sobą 10-te spotkanie, Spotkanie Jubileuszowe, na którym świętowaliśmy także NASZ JUBILEUSZ, NAS, którzy już przekroczyli bądź dopiero przekroczą w tym 2018 roku, kolejny jubileuszowy dziesiątek życia.

Niby to szmat czasu, ale czy znajdzie się ktoś, na tyle bezkrytyczny, by powiedzieć Sobie i każdemu z Nas – że to wystarczy, że już dosyć, że nie chce mi się więcej? Minął już miesiąc od Spotkania, trzydzieści długich dni, ale mam ciągle przed oczami obraz radosnych, uśmiechniętych twarzy, ciepłe spojrzenia Koleżanek i Kolegów, zarówno przy powitaniu, po rocznej przerwie i późniejsze podczas Spotkania. Co ważne, nie było też oznak niepokoju, gdy żegnaliśmy się, bo obiecaliśmy sobie wszyscy kolejne Spotkanie – za rok.

To naprawdę buduje. Przecież nic w Nas nie zmieniło się. Byliśmy
i nadal jesteśmy tacy sami, młodzi duchem i radośni sercem, sercem, które wciąż jest zdolne do uczucia przyjaźni i serdeczności. W naszych śpiewnikach, mieliśmy okazję zobaczyć siebie sprzed 10-laty. Czy coś się zmieniło? Ani trochę, zmieniły się jedynie wierzchnie okrycia, wszystko, co najpiękniejsze, co w NAS, nie zmienia się, jak w słowach piosenki (... „i wszystko wokół się starzeje, ale to nie dotyczy nas”).

Tak, jak w dotychczasowych spotkaniach, nadal możemy i chcemy cieszyć się sobą, słuchać i dzielić własnymi przeżyciami, zarówno tymi radosnymi, jak też tymi, które nam czasem doskwierają bądź utrudniają życie.

Mamy tyle wspólnego, zwłaszcza wspomnień z okresu Liceum,  wiele doświadczeń z lat późniejszych, kiedy to sami braliśmy ster życia
w swoje ręce i nadal jesteśmy wrażliwi na wszystko, co nas otacza, na los każdego z Nas. Nie ustawajmy wiec, mobilizujmy się i wytrwajmy w tym dążeniu, jak najdłużej, bo warto, chociażby ze względu na te pozytywne doznania, które pozostają w naszych umysłach i sercach po każdym Spotkaniu.

Mam wielką nadzieję, że idea i intencje naszych Spotkań, za Waszą sprawą Drogie Koleżanki i Koledzy, pozostaną niezmienne, że nie ustaniemy i nie zniechęcimy się tym, że upływający czas, będzie chciał znaczyć swoje piętno na każdym z Nas. Bądźmy więc silni razem, wspierajmy się, by oczekiwanie na kolejne Spotkanie, było dla Nas naszym dobrym impulsem i dodawało siły każdego dnia.

Składam na Wasze dłonie, Drogie Koleżanki i Koledzy serdeczne podziękowania za miłe chwile, które były nam dane w to czerwcowe popołudnie. Dziękuję zwłaszcza stałym i wiernym Uczestnikom Naszych Czerwcowych Spotkań. Wierzę, że dołączą także Ci, którzy w tym czerwcowym Spotkaniu nie mogli, z różnych przyczyn, być obecni. Składam równie piękne podziękowania Koleżankom uczestniczącym po raz pierwszy, wierząc, że dołączą już na stałe do naszej „Klasowej Rodziny”.  

Mam też nadzieję, że kolejne spotkanie, zostanie przez WAS zaakceptowane i przyjęte z zadowoleniem (udało się naszym Koleżankom zamówić mszę w „Małym kościółku” 15. czerwca 2019 r., zatem kolejne Spotkanie odbędzie się już za 11 miesięcy).

Do tego czasu życzmy sobie nawzajem dobrego zdrowia, zachowania sił i optymizmu oraz pogody ducha, abyśmy mogli ponownie uczestniczyć w takim samym lub jeszcze liczniejszym gronie w przyszłym roku.

                               W imieniu organizatorów,

                                                                z ukłonami i pozdrowieniami
                                                                               Józek Misiura

P.S. Wyślę Wam partiami zdjęcia ze Spotkania.

1. HYMN JUBILATÓW

(na melodię „Jak długo na Wawelu")

Dopóki na Wawelu Zygmunta bije dzwon,

Tak długo niechaj żyją, wszyscy, co tutaj są.

Ref. Niech żyją Jubilaci, przez szereg długich lat,

I w zdrowiu i z uśmiechem, niech żyją nam 100 lat.

Porzućmy dziś zmartwienia, bo smutek cóż nam da,

Lepiej łykniem kielicha lub kufle piwa dwa.

Ref. Niech żyją Jubilaci, przez szereg długich lat,

I w zdrowiu i z uśmiechem, niech żyją nam 100 lat.

Niech nic nam nie brakuje, spotkaniem cieszmy się,

A humor niech dopisuje, kiedy bawimy się.

Ref. Niech żyją Jubilaci, przez szereg długich lat,

I w zdrowiu i z uśmiechem, niech żyją nam 100 lat.

T a pieśń dodaje siły i rozwesela nas,

Z nią trzeba iść przez życie, dopóki mamy czas.

Ref. Więc wiwat .Jubilaci, śpiewajmy wszyscy wraz,

A to nasze spotkanie, niechaj umocni nas

Wiwat Profesorowie, śpiewajmy wszyscy wraz,

A to nasze spotkanie, niech Wam umila czas. (Bis)

Szanowne Koleżanki i Koledzy,

Mamy za sobą 10-te spotkanie, Spotkanie Jubileuszowe, na którym świętowaliśmy także NASZ JUBILEUSZ, NAS, którzy już przekroczyli bądź dopiero przekroczą w tym 2018 roku, kolejny jubileuszowy dziesiątek życia.

Niby to szmat czasu, ale czy znajdzie się ktoś, na tyle bezkrytyczny, by powiedzieć Sobie i każdemu z Nas – że to wystarczy, że już dosyć, że nie chce mi się więcej? Minął już miesiąc od Spotkania, trzydzieści długich dni, ale mam ciągle przed oczami obraz radosnych, uśmiechniętych twarzy, ciepłe spojrzenia Koleżanek i Kolegów, zarówno przy powitaniu, po rocznej przerwie i późniejsze podczas Spotkania. Co ważne, nie było też oznak niepokoju, gdy żegnaliśmy się, bo obiecaliśmy sobie wszyscy kolejne Spotkanie – za rok.

To naprawdę buduje. Przecież nic w Nas nie zmieniło się. Byliśmy
i nadal jesteśmy tacy sami, młodzi duchem i radośni sercem, sercem, które wciąż jest zdolne do uczucia przyjaźni i serdeczności. W naszych śpiewnikach, mieliśmy okazję zobaczyć siebie sprzed 10-laty. Czy coś się zmieniło? Ani trochę, zmieniły się jedynie wierzchnie okrycia, wszystko, co najpiękniejsze, co w NAS, nie zmienia się, jak w słowach piosenki (... „i wszystko wokół się starzeje, ale to nie dotyczy nas”).

Tak, jak w dotychczasowych spotkaniach, nadal możemy i chcemy cieszyć się sobą, słuchać i dzielić własnymi przeżyciami, zarówno tymi radosnymi, jak też tymi, które nam czasem doskwierają bądź utrudniają życie.

Mamy tyle wspólnego, zwłaszcza wspomnień z okresu Liceum,  wiele doświadczeń z lat późniejszych, kiedy to sami braliśmy ster życia
w swoje ręce i nadal jesteśmy wrażliwi na wszystko, co nas otacza, na los każdego z Nas. Nie ustawajmy wiec, mobilizujmy się i wytrwajmy w tym dążeniu, jak najdłużej, bo warto, chociażby ze względu na te pozytywne doznania, które pozostają w naszych umysłach i sercach po każdym Spotkaniu.

Mam wielką nadzieję, że idea i intencje naszych Spotkań, za Waszą sprawą Drogie Koleżanki i Koledzy, pozostaną niezmienne, że nie ustaniemy i nie zniechęcimy się tym, że upływający czas, będzie chciał znaczyć swoje piętno na każdym z Nas. Bądźmy więc silni razem, wspierajmy się, by oczekiwanie na kolejne Spotkanie, było dla Nas naszym dobrym impulsem i dodawało siły każdego dnia.

Składam na Wasze dłonie, Drogie Koleżanki i Koledzy serdeczne podziękowania za miłe chwile, które były nam dane w to czerwcowe popołudnie. Dziękuję zwłaszcza stałym i wiernym Uczestnikom Naszych Czerwcowych Spotkań. Wierzę, że dołączą także Ci, którzy w tym czerwcowym Spotkaniu nie mogli, z różnych przyczyn, być obecni. Składam równie piękne podziękowania Koleżankom uczestniczącym po raz pierwszy, wierząc, że dołączą już na stałe do naszej „Klasowej Rodziny”.  

Mam też nadzieję, że kolejne spotkanie, zostanie przez WAS zaakceptowane i przyjęte z zadowoleniem (udało się naszym Koleżankom zamówić mszę w „Małym kościółku” 15. czerwca 2019 r., zatem kolejne Spotkanie odbędzie się już za 11 miesięcy).

Do tego czasu życzmy sobie nawzajem dobrego zdrowia, zachowania sił i optymizmu oraz pogody ducha, abyśmy mogli ponownie uczestniczyć w takim samym lub jeszcze liczniejszym gronie w przyszłym roku.

                               W imieniu organizatorów,

                                                                z ukłonami i pozdrowieniami
                                                                               Józek Misiura

P.S. Wyślę Wam partiami zdjęcia ze Spotkania.

Uczestnicy 10-tego Spotkania

Obecna Dyrektor LO Pani Grażyna Baran, zaszczyciła nas Swoja obecnością na tym Spotkaniu

W Słoneczku ćwiczymy Hymn Jubilatów

Chwila przed obiadem

Obiad

Rozmowy

Tort

Martusia dzieli się z wszystkimi nowymi pomysłami

„Czym sen dla ciała, tym przyjaźń dla ducha - odświeża siły”.

[Cyceron]

Z A P R O S Z E N I E

Drogie Koleżanki  i Koledzy!

          Przed nami 9-te Spotkanie. Inicjując w 2009 r. nasze pierwsze, po wielu latach Spotkanie, nie mieliśmy pewności, czy będziemy chcieli je kontynuować. Za rok spotkamy się po raz 10-ty i wierzę mocno, że na tym nie poprzestaniemy. Tegoroczne Spotkanie jest równie znaczące, bo w 55-tą rocznicę podjęcia nauki w LO Ropczyce w 1962 r. To kolejna piękna okazja do wspomnień o pierwszych dniach naszego pobytu w Liceum, o wrażeniach, o radościach i obawach, jakie nam towarzyszyły w tym początkowym okresie nauki.

Rok temu świętowaliśmy 50-tą rocznicę ukończenia Liceum. Sporo nowych Koleżanek zaszczyciło swoją obecnością nasz piękny Jubileusz. Nie ustawajmy więc i weźmy równie liczny udział w tym roku, abyśmy uczestnicząc, mogli znów cieszyć się naszą „koleżeńską rodziną”.

         Tak więc, z wielką radością, jak co roku, serdecznie zapraszamy na Nasze Czerwcowe Spotkanie, które odbędzie się w dniu 24 czerwca 2017 r. w Restauracji „Słoneczna” w Ropczycach.

         Mamy nadzieję, że to zaproszenie Drogie Koleżanki i Koledzy przyjmiecie, jako „swoje zaproszenie, od nas wszystkich”, wpisując je na stałe w kalendarz na naszej drodze życia. To nic, że przybywa nam lat. Przecież wiemy, że „wszystko, co doskonałe, dojrzewa powoli”. W NASZEJ GRUPIE będzie nam łatwiej i milej wspominać o latach kształtowania naszej osobowości i umysłów, o naszych marzeniach i planach skrzętnie wówczas układanych i niejednokrotnie skrywanych prze ich ujawnieniem. To także okazja do rozmów o teraźniejszości.

Zatem, ze szczególną serdecznością i atencją Wszystkich zapraszamy
i powitać pragniemy w dniu 24. czerwca w Restauracji „Słoneczna”
w Ropczycach.

                                                                                               Organizatorzy 

Sprawy organizacyjne:

1. Spotkanie proponujemy rozpocząć o godzinie 15.00 w Restauracji „Słoneczna”.
2. Dla chętnych, msza św. o godz. 13.30 w Kościele P. P. w Ropczycach.

P.S. Przekażcie prosimy Zaproszenie wszystkim, z którymi macie kontakt. 

 Dziękujemy.

Znowu w Ropczycach jak przed pól wieku

Zdjęcie na rynku

Zbiórka pod Kościołem

Wszyscy uczestniczy 9-tego spotkania

Odpoczywamy przed obiadem w Słoneczku

Rozmowy przy stole

Wspomnienia i rozmowy o teraźniejszości

Śpiewnik z klasa przygotowany specjalnie na Spotkanie

Ludzie, nie dlatego przestają się bawić, że się starzeją,

lecz starzeją się, bo przestają się bawić”

[Mark  Twaien]

Z A P R O S Z E N I E

Drogie Koleżanki , Koledzy!

          Jak od siedmiu lat, tak i w tym, 2016 Roku, jest nam niezmiernie miło, ogłosić Wszem i Wobec, i każdemu z osobna, o Czerwcowym Spotkaniu, Spotkaniu szczególnym i wyjątkowym, bo Jubileuszowym, w 50. Rocznicę ukończenia LO w Ropczycach. Tym samym, ze szczególną serdecznością i atencją Wszystkich zapraszamy i powitać pragniemy w dniu 25. czerwca w Restauracji „Słoneczna”
w Ropczycach.

          Nasze dotychczasowe Spotkania, kontynuowane od 2009 r., dały nam wielką okazję powrotu do wspomnień z młodzieńczego okresu i licealnych lat nauki, zapewne jednych z najpiękniejszych w NASZYM ŻYCIU. Jak kiedyś, tak i dzisiaj, dzięki tym spotkaniom, staliśmy się sobie bliscy, bliskością emanującą, jak wówczas przy odpowiedziach i tablicy. Dzisiaj zaś, mamy ponowną okazję podzielić się wspomnieniami i troskami oraz tym, co spotkało nas po drodze,

kolejno przebytych lat.
          Zatem, nie  traćmy tego, co nam  się  już  udało „bądźmy Razem jak wtedy” (słowa  Alusi) i uczyńmy  wszystko, byśmy  mogli  w  tym  „Umocnieniu”   (słowa Martusi), trwać do końca świata i jeszcze jeden dzień dłużej.

     Dlatego, postarajmy się i tym razem, by tegoroczne Spotkanie, z okazji pięknego Jubileuszu, upłynęło NAM  w miłej i serdecznej atmosferze, abyśmy, jak wówczas w Roku 1966, gdy kończyliśmy Liceum ze świadectwem w ręku, mogli cieszyć się autentyczną radością i Naszą obecnością tu i teraz oraz na wielu jeszcze kolejnych Spotkaniach.       

        W imieniu organizatorów, serdecznie prosimy o jak najszersze dotarcie z naszym Zaproszeniem do wszystkich Koleżanek i Kolegów, z którymi utrzymujecie kontakty, aby zechcieli uczestniczyć we wspólnym  Jubileuszowym Spotkaniu.

                                                                                   Organizatorzy

 Sprawy organizacyjne:

1. Spotkanie proponujemy rozpocząć o godzinie 15.00 w Restauracji „Słoneczna”.
2. Dla chętnych, msza św. o godz. 12.00 w Kościele P. P. w Ropczycach.

Moje wspomnienia,

Los,  przypadek, rok urodzenia, czy  fakt, że Wszyscy lub prawie Wszyscy pochodziliśmy z  Ropczyc  lub Okolic,  związał  nas  Razem na Dobre  Cztery Lata.  A  czas który  odmierza  całe  nasze życie   ustawił przed  Nami  pierwszy  kamień  milowy  z napisem rok 1962.   To  my!   Przejęte,  stremowane   ale  podobno  uzdolnione  dzieci  szliśmy  do Liceum  po wiedzę, po naukę, po ogólną  kindersztubę.   W Polsce były biedne lata sześćdziesiąte. Na zachodzie szalał powojenny dobrobyt ,  rodziła  się nowa  muzyka,   królowały dzieci kwiaty.  A u  Nas?  My  zerkając  zza żelaznej  kurtyny  przyjmowaliśmy  polski  big  beat,  który tworzony  był   dla  naszego pokolenia, a stał się  muzyką  ponad czasową  i  żyje  do dzisiaj.    

         W  zakamarkach   mojej  pamięci  odnajduję  taki obraz. Po szkolonych korytarzach niesie się piękny  głos – to  Helenka -  która  wyedukowana  przez  swoje starsze siostry,  śpiewa   wielkie przeboje  na  szkolnej akademii,   stojąc przy tym na schodach  które  udawały   scenę.  „A czas jak rzeka, jak rzeka płynie unosząc w przeszłość tamte dni”.   

Dziewczyny  i chłopcy  z lat sześćdziesiątych.  Przesuwają się  twarzyczki  koleżanek z Klasy B, A i C  oraz  nielicznych kolegów  z klasy A.  Zawarte  znajomości, ukradkowe spojrzenia, pierwsze  miłości  i  zawiązane  przyjaźnie:  jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Niektóre  z nich  przetrwały do dzisiaj. 

 No i Nasze Grono Profesorskie.  Część  profesorów przynależała  jeszcze do starej  przedwojennej kadry. Nowe  pokolenie Profesorów  było  niewiele od nas starsze. Zarówno jedni  jak drudzy bardzo wymagający, bez  pobłażania  - nam  młodzieży.

  Byłam w klasie B, więc  bardzo chciałabym wspomnieć dwóch moich nauczycieli. Nasza Wychowawczyni,  Pani  profesor Maria Waydowska   po   studiach  na Wydziale Historycznym Uniwersytetu   Lwowskiego, uczyła nas   książkowej  historii,  znając  tę  prawdziwą  której doświadczyła na sobie w czasie wojny i po.  Jakże musiało być Jej ciężko!  Pan  Profesor  Stanisław Viscardii, który  nauczył  mnie  rozumieć  i   pokochać  fizykę w takim stopniu,  iż  wybrałam studia  techniczne na  mojej  AGH. 

Ech wspomnienia, wspomnienia.  Jest rok 1964.  Mamy  z Helenką  po szesnaście  lat,   czujemy się bardzo dorosłe i  śpiewamy  w naszym mniemaniu zakazaną  piosenkę V. Villas: „Nie śmiejcie się, nie bądźcie źli,  Że w moich myślach, Taki straszny zamęt. Szesnaście lat i siedem dni I od tygodnia serce zakochane.”.  Piosenka  była na wyrost,  ot pobożne życzenie  które kiedyś  tam miało się  spełnić,  ale nie było ani  zamętu w głowach, ani   motyli  w brzuchu. Powojenna, skromna  młodzież. Byliśmy Inni. Tak  jak pokolenie  20 lat przed Nami  i  jak pokolenie  20 lat po Nas.  I tak dorastając, ucząc  się  i dojrzewając  dobiegliśmy  do następnego kamienia milowego  który postawił  przed Nami Upływający  Czas  z napisem Rok 1966 – Rok Maturalnej Dojrzałości.  

Przerażona  tym  co ma nastąpić po Maturze, czyli  Egzamin   Wstępny na  AGH, który był   dla mnie prowincjuszki  wielkim wyzwaniem  -  niewiele  pamiętam z tamtego  okresu.  Pomimo  piątki  na świadectwie,   chyba  nie popisałam  się na maturze pisemnej z polskiego.  Matma i fizyka gładko.

Zaraz  po Maturze Wszyscy  rozpierzchliśmy się  po Polsce. Nie było Internetu, telefonów, komórek, SMS-ów,  portali  społecznościowych  itp.  Zapomnieliśmy  o sobie  na  długie lata. Nasze  twarze  rozmyły  się  w   niepamięci,   a na ich miejsce nasunęły się inne obrazy, aż do Spotkania w 2008 r. 

Kochani, podzieliłam się  z Wami moimi  wspomnieniami  z czasów tak jak  je pamiętam, kiedy byliśmy Razem. Jesteście  częścią  tamtego,  mojego Świata, tak jak ja jestem Waszego  czy tego chce ktoś  czy nie.

I znowu ten nieubłagany czas – postawił  kolejny kamień milowy – Rok 2016 – 50 lat Matury.

Drodzy   Absolwenci  Roku Pańskiego 1966,  Roku Jubileuszowego, Znamienitego -  bo 1000 lat wcześniej Polska przyjęła chrzest.   Jest  Spotkanie.  To moment szczególny,  nie czekajmy  na nową okazję  za rok, dwa, bo jak u Wisławy Szymborskiej:

„ Nic dwa razy się nie zdarza  i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.
Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.
……………………………………
Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.
Uśmiechnięci, współobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.

Jak widać, nic dwa razy się nie zdarza ,  wszystko  podlega  przemijaniu   i drugiego Złotego Jubileuszu dla NAS już  nie będzie.

Bądźmy  więc WSZYSCY RAZEM  - TERAZ!   I Ci którzy są  zawsze  na każdym Spotkaniu od 2009  i Ci którzy bywają sporadycznie i Ci którzy  zmobilizowali się tylko raz i Ci którzy  nie mogli się jeszcze dotąd zdecydować.

I  jeszcze jedno. Ponieważ były  takie  czasy, że nikt nie wręczał   nam uroczyście   świadectw dojrzałości, nie było komersów, studniówek i bali maturalnych,  chcemy  to nadrobić  i  Jubileuszowe  Świadectwa  – 50 LAT MATURY   zostaną  NAM  wręczane  teraz.  Więc trzeba  koniecznie  odebrać  je  OSOBIŚCIE. To jak  egzamin dojrzałości - tyle, że 50 lat później.

Chciałam  zdradzić, że  Koledzy organizatorzy; Ania, Józek, Jasiek i  Mietek  bardzo się starają, abyśmy mogli nacieszyć się Naszą Obecnością.  Będzie pamiątkowa gazetka ze spisem absolwentów i zdjęciami  ze spotkań, zredagowana przez Józka Misiurę. Będzie płytka CD z naszymi  zdjęciami z lat licealnych  i obecnych spotkań, opracowana i wyprodukowana przez Czesia Skibę. Jesteśmy Im Wszystkim  za te wszystkie  starania  bardzo wdzięczni.

I jeszcze jedna prośba – 25.06.16 - zostawcie sobie  dla siebie  12 godzin. Wnuki, Mężowie i Żony na NAS poczekają.

Wasza Alusia    czerwiec 2016

SZANOWNI  PAŃSTWO  PROFESOROWIE,
SZANOWNE KOLEŻANKI  i KOLEDZY
       – ABSOLWENCI  LO - 1966 ROKU

          Dzisiaj świętujemy Piękny Jubileusz, Jubileusz 50-lecia ukończenia Liceum Ogólnokształcącego w Ropczycach. Po czterech latach nauki
i zdaniu matury  .... czerwca 1966 r., wkroczyliśmy w dorosłe życie, otrzymując świadectwo dojrzałości. To dzisiejsze, szczególne Spotkanie, upamiętniające nasze lata nauki, w obecności zacnych Wychowawców i Profesorów, Pani Dyrektor, którym dzisiaj mamy wyjątkową możliwość złożenia ukłonów i podziękowania, napawa nas dumą i uczuciem wielkiej satysfakcji.

         Nasze Liceum wpisało się niezwykle głęboko i w sposób szczególny w drogę życiową każdego z nas, w nasze losy, ale i pamięć o tamtym okresie. Z perspektywy tych lat, mając tak wiele zebranych doświadczeń z okresu nauki
i naszego życia, możemy być dumni, że mimo upływu czasu, znowu jesteśmy razem, połączeni nicią tej atmosfery i przyjaźni, która wówczas nas łączyła.
        Możemy być także dumni i z tego, że zdobyta w murach Liceum, wiedza
i nasze późniejsze doświadczenia na różnych etapach życia, pozwoliły nam ukształtować  siebie.

  Każde z naszych Spotkań, to wspaniała okazja do rozmów o wspólnie spędzonych latach, latach nauki, o naszych Wychowawcach i Profesorach, którzy starali się przekazać nam wiedzę i przygotować w miarę łagodnie do wejścia w dorosłe życie.  Jak zawsze jest to również okazja do podzielenia się swoimi radościami i problemami.

 Nie możemy też nie pamiętać, wspominając z wielkim szacunkiem o tych Profesorach i naszych Koleżankach, Kolegach, których nie ma już między nami. Dlatego tym piękniej dziękujmy Prof. Halinie Bijakowej, Prof. Halinie Szczygłowej i Prof. Wiesławowi Bijakowi, że są z nami, że chcą być z nami
i wierzymy mocno, że będą chcieć być z nami, przez długie jeszcze lata.
        Sobie nawzajem dziękujmy za liczne przybycie i udział w tym, jakże sentymentalnym Spotkaniu. Życzmy sobie nawzajem następnych udanych Spotkań (dzisiaj świętując 8-me), a także dobrego zdrowia i wspaniałego samopoczucia na kolejne i długie lata życia.

        Raz jeszcze dziękujemy serdecznie naszym Wychowawcom i Profesorom
za ich trud i wytrwałość, a także za wyrozumiałość, gdy popełnialiśmy błędy, bądź przytrafiały się nam potknięcia, a niejednokrotnie niepowodzenia  i wpadki.

        Przekażmy także najlepsze życzenia naszym Najbliższym.

W Kościele po Mszy Świętej

Zdjęcie zbiorowe przy Kościele

W Słoneczku witamy profesorów

Dyplom ukończenia 50-letniej dojrzałości

Powoli zajmujemy miejsca przy stole

Powoli zajmujemy miejsca przy stole

Tort 

Ćwiczymy śpiewanie korzystając ze śpiewników

Śpiewnik okolicznościowy

„Przyjaźń jest subtelną rozkoszą szlachetnych dusz.”

                                                                                                   Safona  

Drogie Koleżanki , Drodzy Koledzy!

      Jest nam niezmiernie miło poinformować Was o kolejnym Spotkaniu z Okazji 49. Rocznicy ukończenia Liceum, na które serdecznie i gorąco zapraszamy w dniu 6. czerwca 2015 r. o godz. 15.00 do restauracji „Słoneczna” w Ropczycach.

      Mając w pamięci nasze dotychczasowe Spotkania, także to pierwsze w „Słonecznej”(w 2009 r.), mamy nadzieję, że uda nam się i tym razem stworzyć serdeczną i miłą atmosferę, a także jeszcze bardziej zacieśnić nasze więzy przyjaźni.

Uprzejmie prosimy o jak najszersze dotarcie z informacją o tegorocznym Spotkaniu do Naszych Koleżanek i Kolegów, z którymi utrzymujecie kontakty, aby wszyscy chętni mogli w  nim uczestniczyć.

Organizatorzy

1. Spotkanie proponujemy rozpocząć o godzinie 15.00 w „Słonecznej”.
2. Dla chętnych, msza św. o godz. 14.00 w Kościele P. P. w Ropczycach.

Uczestnicy spotkania w 2015 r.

                                                „BĄDŹMY  RAZEM I CIESZMY SIĘ SOBĄ”

                                                                                                          Czesio S.

Szanowne Koleżanki  i Koledzy!

 Z wielką przyjemnością informujemy, że z okazji 48. Rocznicy ukończe-nia Liceum, organizujemy Nasz Coroczny Zjazd w dniu 7. czerwca 2014 r. o godz. 15.00 w Restauracji „ INES” w Sędziszowie, ul. Wesoła 12.

Bazując na dotychczasowym doświadczeniu, jesteśmy przekonani, że ponownie uda nam się stworzyć miłą i koleżeńską atmosferę, a także jeszcze bardziej umocnić nasze więzy przyjaźni.

W imieniu organizatorów, uprzejmie prosimy o jak najszersze dotarcie z tą informacją do naszych Koleżanek i Kolegów, z którymi macie bezpośredni lub inny kontakt, aby wszyscy chętni mogli uczestniczyć w Naszym Czerwcowym Spotkaniu.
                                                                                     Organizatorzy

Sprawy organizacyjne:

1. Wzorem roku ubiegłego nasze Spotkanie proponujemy rozpocząć o godzinie 14.00 w

    Klasztorze Kapucynów w Sędziszowie, następnie o godz. 15.00, oficjalne rozpoczęcie

    Spotkania.

2. Dla chętnych, zapewnimy możliwość przejazdu z Ropczyc do Klasztoru w Sędziszowie.

    Zbiórka na rynku w Ropczycach o godz. 13.30.

    Po mszy św.  przejazd do restauracji. 

P.S. Przesyłamy  piosenkę, która powinna towarzyszyć nam przez wszystkie Spotkania!

Uczestnictwo we Mszy Świętej

Modlitwa Wiernych

Pokój Nam Wszystkim

Zdjęcie na schodach klasztoru

W restauracji INES przed obiadem

Przeglądamy śpiewniki

Śpiewanie ulubionych piosenek

Jedni grają i śpiewają

Inni bawią się

Zabawa trwa

Wszyscy są weseli

My lubimy się bawić